آزمایش روی موش هایی که تاکنون هرگز با هیچگونه میکروبی در تماس نبودندنشان داد این موش ها در شرایط استرس زا نسبت به موش های عادی دو برابر هورمون استرس بیشتری آزاد می کنند.
باکتری های روده از چند طریق می توانند بر مغز تاثیر بگذارند. اولین راه، عصب واگ، بزرگترین مسیر ارتباطی بین مغز و روده است. همچنین این باکتری ها با تبدیل برخی بافت های موجود در رژیم غذایی به مواد شیمیایی به نام اسیدهای چرب کوتاه زنجیره می توانند بر بدن تاثیر بگذارند. علاوه بر آن میکروبیوم ها با تاثیر بر سیستم ایمنی بدن بر اختلالات مغزی تاثیر می گذارند.
همچنین شواهدی وجود دارد که نشان می دهد باکتری های روده با استفاده از کدهای ژنتیکی به نام میکروRNAها عملکرد DNA در سلول های عصبی را تغییر می دهند.
به طور کلی انواع مختلفی از گونه های میکروبیوم ها در سراسر بدن ما زندگی می کنند و اگر بدن یک فرد سالم را با یک فرد افسرده مقایسه کنیم متوجه محدودیت تنوع میکروبیوم ها در بدن افراد افسرده می شویم. اگرچه این امر تنها دلیل افسردگی نیست اما در پیدایش آن نقش مهمی دارد.
همچنین برخی از شیوه های زندگی مانند رژیم غذایی کم فیبر که بهکم شدن باکتری های روده منجر می شود می تواند فرد را در برابر این گونه بیماری ها آسیب پذیرتر کند.
ژنوم های مربوط به میکروبیوم ها در انسان به بیماری هایی از جمله آلرژی، چاقی، بیماری های التهابی روده، پارکینسون، افسردگی و اوتیسم مربوط هستند.
محققان دانشگاه کرک ایرلند طی آزمایشی میکروبیوم های یک فرد افسرده را به موش ها منتقل کردند که نتایج آزمایش شگفت آور بود. به طوری که ویژگی ها و رفتارهای فرد افسرده به موش ها منتقل شد و موش ها به افسردگی مبتلا شدند.
ارتباط میان میکروبیوم های موجود در روده با مغز درمورد بیماری پارکینسون نیز دیده شده است به طوری که تفاوت های زیادی در میکروبیوم های افراد مبتلا به پارکینسون با افراد سالم وجود دارد.
به گزارش بی بی سی، دانشمندان در حال بررسی این موضوع هستند که آیا می شود از میکروبیوم ها برای درمان این گونه بیماری های روانی استفاده کرد یا خیر؟در حال حاضر محققان در حال انجام آزمایش هایبیشتر به منظور بررسی امکان تجویز "روان بیوتیک ها" توسط روان پزشکان برای بهبودوضعیت سلامت روان در بیماران هستند.
منبع:گروه سلامت الف
